هر چه ما را قسمت است همان ...

صدايت را نمي شنويم

سيماي مهربانت را نمي بينيم

نه حتي ترکه ات را هم نوش جان نمي کنيم ...

حالا فقط مي شود دوستت داشت و براي گنجشکهاي دلت دانه پاشيد

چندين بار خواسته ايم به ديدارت بياييم اما کي جراتش را دارد

يک بار هم که همه چيز مهيا شد ديدي کار نگذاشت

اقبال خوشمان اينکه حداقل اينجا زيارتت مي کنيم ...

حالا مي شود چند تا از آن فيلمهايي ديگري که به دلت نشسته است بگويي تا اگر نديده باشيم بنشينيم و در اين تنهايي با خودمان بساط پهن کنيم به تماشا ...

محتاج دعا هم هستيم

تو که به خدا نزديکتري التماس ما را هم برسان

دوستت داريم و مي بوسيمت

قربان مهرباني هايت برود اين شاگرد تنبل بي زنهار

حظ کردم اين را نوشتم !