آمدم تهران دلم اما دلم پيش شماست

دلم را گذاشتم پيش بچه هاي قم كه سياهش نكنم با دود تهران

حالا من مانده ام و يك چمدان پر از خاطره از كانون كه گوشه اي افتاده و خاك مي خورد.كليدش دست دلم بود و دلم ......آه يادش به خير دلم!