سلام به همه دوستان دور و نزديک. از زاهدان تا گيلان . همه در اين مدت تقريبا ? ساله نظر خودشون رو توي وبلاگ گذاشتند و بعضي ها هم به صورت خصوصي کامنت گذاشتند.
چشمه قريحه اي که داشت مي رفت رو به خشکسالي برود دوباره جوشيد. البته تمايلات دروني آدم هيچ وقت نخواهد خشکيد.اميدوارم که دوباره حضور حقير رو تحمل کنيد تا نفس هاي سال ?? را زيبا تر بکشم.
پست سال نو رو با شعري کهنه و و يرايشي نو به روز مي کنم و اميدوارم همه دوستان هر نظري نسبت بهش دارند ابراز کنند.از دوستاني که اين شعر رو ديدند و نقد کردند ممنونم.سعي کردم تمام نواقص اون رو برطر ف کنم.
