سلام آقاي نظاري. من گراشي هستم. همشهري صادق رحماني. آمدم وبلاگ شما را ديدم. خيلي جالب بود. آخه منم دوبيتي مي‌گويم. گاهي. بيشتر غزل و رباعي و مثنوي مي‌نويسم. اما دلبستگي خاصي هم به دوبيتي دارم كه انگار هميشه اجازه نيست بنويسم. بسكه اينجا جالب بود وبلاگ تان را تا آخر خواندم. تا پستي كه در تاريخ 2/5/86 نوشته بوديد. من ديگر مشتري اينجا شدم. لينكتان هم كردم.
اگر دوست داشتيد دو تا دوبيتي گراشي هم نوشته ام كه با آن فعلا به روزم

سلام

.

.

.

از بابت كتاب مرررررررررررسي

درضمن بايد به عرض برسونم اني که تو يک ÷ست ديگه کامنت گذاشت مامان من بود!!!!!

درنتيجه اين كتاب براي دونفر پست مي شه نه يك نفر!!

اما خيالتون تخت باشه تا مامانم بجنبه من اون كتاب رو تموم كردم راستي امضا يادتون نره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

فعلا

باي باي

خواندم ممنون

جالب بود...
به اميد نشدنيها

آإه بيابان بي پايان
وقتي که دست
در گردن اين تنهايي غريب مي اندازم
حتي دلم براي دشمنانم تنگ مي شود
(مرسي از حضورت دوست عزيز.خوشحالم کردي.چند وقتي هر چي سعي مي كردم بيام تو وبتون نمي شد.انگار يه اشكالي داشت.واسه همين دير اومدم)

سلام

چقدر خوبه كه دوبيتي هاتون فقط متكي به ضربه ي پاياني نيستن و در كل تصوير و مضمون واحدي دارن.واقعا زيباست.

يا علي مدد...

ممنونم بابت تشويقتان ..

و قدم رنجه تان .. من هم هواي اين سفر را دارم

بدون برگشت

سلام

اي بابا

راس ميگي

منم برم ديگه بر نميگردم

دلم گرفت

سلام

.

.

.

من اول شدم!!!!!!!!!!!!!!

اون متني رو كه خوندين مال من بود يعني اولين متني بود كه خودم نوشتم.

شعر هاتون رو خوندم خيلي عالي بود.موفق باشي

فعلا باي باي

.

.

.