سلام سيدم!

خرسندم از همدلي

عادتم اين است كه وقتي شروع مي كنم به نقد زياد مي نويسم اما اقرار مي كنم وقتي شعري ذهنم را بگيرد و مثل باران يكريز در من فرو بريزد و سرشارم كند چيزي بر زبان نمي آورم يعني چيزي در مقابل شعر خوب ندارم. اصلا جاي حرفي نيست.

مثل هميشه شعرت زيبا و پر احساس است. خيليها شعر مي گويند، انواع و اقسام آرايه ها و حرفهاي گنده گنده و خيال و ... اما يك فوت كوزه گري هست كه همان شاعر بودن و احساس شاعرانه داشتن است كه همه ندارند اگر اينگونه بود همه استادان ادبيات دانشگاه مي شدند شاعر. نه؟

(باز هم كه خيلي نوشتم)

مثل هميشه شعرت ساده، روان و با احساس بود.

هميشه با توام، عزيز ...